9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1073
Okunma
küsmüşsün bana duydum ellerden
kara gözlerin bulutluymuş
gülmez olmuş yüzün
karanlığa bakmazmış
geceleri ışıkları yakarmışsın sabaha kadar
cefamı çekmeye başlamışsın bak sende
doğduğumdan beri böyleyim ben işte
karanlığı noktalarım da her gece
bir nokta aydınlık bulamam senelerce
zalimliğin rengiyse kara
kirpiklerimde asılacaksın dar’a
bin sefer söyledim dinlemedin ama
bana düşersen yanılır da
boğulur kalırsın karanlığımda
küsme ,kırlma bana
ışık bulurum diye düştüğün bu yollarda
zulumat ülkesi görünür ufukta
bu ülkede yedi renk yok
herşey kara
mevsimlerden kış, havalar hep ayazda
girersen bu topraklara kaçacaksın bil
bağıra bağıra...
karaya alış da gel;geleceksen
yanında çiçekli bir mendil getir ama...
leylim......S.T
Cevap Yaz