11
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2174
Okunma

Her mevsim,
Bahara aldanır çiçekleri
Açar gonca gonca bir hayat pembesi.
Okşayışlarını düşlerken ellerinin
Nemlenir telaşında gitmelerinin;
Yitirir çocuk saflığını bulutları.
Ve kırılır yaprakları umarsız
Ayazında, bir zemheri güneşinin.
Hazan kokulu sabahlarda
Düşer yüreğin bam teline
Acımtırak bir hüznün ateş yarası.
Efkârlanır mavisi sevdanın
Şarkısı, tütün sarısı.
Sarılır tabakasında vedaların
Son sözün, kibrit alazı.
Kor tanesi bırakır
Ömrümün ucuna
Üşüyen kirpiklerin.
Tüter duman duman,
Hallaç’ın romanında;
Kül olup toprağa
Düşer bu sevda…
10.05.2010
m.abdırgan
5.0
100% (7)