yürek kavrulmaya görsün hele
gör,ciğer paren nasıl dağlanır
lav ateşler içinde köz olur
sıcaklığımla ötelere akar giderim
bahar çiçeklerine hayat veririm
ferman dinlemez şu gönül
sekaretlerde kalır sahil boylarında
bir kublecik nefesin dokunsa
kendimden geçerim
yangınlarında yandığım yüreğim...

ak bulutları gökten indirip
alevlerin sardığı yüreğime bassam
lapa lapa düşen karlara bıraksam kendimi
diner mi sandın sevdanın sancılarını
yoksa, ötelerin koynunda
hilal kaşlarına, ela gözlerine baka baka
’sen’ diye ölür gider miyim
çıkmaz sokakların merhametsizliğinde
vurgunlarında vurulduğum sevgilim

bugün ağlamak isterken yarına
hayalin gelip odama misafir olduğunda
dilim lal oldu
kalbime dokunuşların vurdukça
bakışların ok ok saplandı yüreğe
dudak kıvrımlarından akan sözlerin
nazlı gülüşlerine yansıdıkça
sevdanın sarhoşluğunda
pembe düşlerin koynuna salıverdi beni
ağlayamadım uzaklığına
köprüler kurdum
geleceğimizin yakınlığına sevdalım...