hurdaya çıkmış yüreğim teklerken
gerilerde kalan hatıralarıma
lahey sokakları
okyanus sahillerinde martılar
şahidim oldu ölmüş zamanlarıma
yoktun ne düşlerimde ne de ötelerde
gamlarıma tuz basacak
yüreğin yoktu ortalıklarda
nazlanmalarımda saçlarımı okşayacak...

hayat devam ederken eğrisiyle, düzüyle
ceylan gözlerin düştü gözlerime
gülücüklerin dudaklarımda uçuklandı
öyle bir düştünkü yüreğime
şu ihtiyarlamış halime
fermanlar dinletemezken vuruldum sana
tatlı bir sancı oldun bende
özüm, hayat kaynağım
başımı omuzlarına yaslayabilecek
yarım oldun...

ötelerime baktığımda
yüzüme vuran sıcak bir meltem
memleketimin kokularında içime dolan
kırmızı güllerin kokususun sen
buram buram hasretini içtiğimsin
yürüdüğüm sokaklarda dilimde türküsün
sevdanın vuruşlarında kendimden geçerken
kah ’’deli kız’’kah ’’ceylan bakışlım’’
bazen de kanayaklım olursun yalnızlıklarımda
çiçek gülüşlü sevgilim...