13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1378
Okunma
katranla yamandı gökyüzü
maviye düşman bulutlar
şimşeklerine öfkeler yüklenir
kıyamet korkularında ürperirim
gök gürültülerinde
kollarına sığınmak isterim
saçlarıma dokunan nazlı ellerin
tenimde gezinsin sıcaklığınla
yağmurlarda sırılsıklam olacağıma
sevdanın titremelerinde kalayım
yoksun be canım, cananım
nerelerdesin sen bahar bakışlım?..
ne zaman gök yarılıp boşalsa
gözlerim üşüyen kuşlarda asılı kalır
yuvalarına kelepçelenmiş, korkularda
yavrularına kol kanatlar gererken
bakışlarıma siyahiler düşer
gülmelerimi unutur, hayaline dalarım
eririm için için
delice anmaların aklıma düştükçe
sen de benim gibi ıslanır mısın
yüreğimden inen sağanak yağmurlarında?..
işte bir haziranı da devirip gidiyorken
güneşin unutulmuşluğunda
fırtınalar çöker dolaştığım yerlere
denizler kudurur
kumsalların yalnızlaşan efkarlarında
ne martılar, ne de uçurtmalı çocuklar
bir ben var dalgaları küfürle tekmeleyen
hüzünlere sarılmış öfkelerime
aldırış edenim bile yok sevgilim!