Annem ağlardı
göz yaşları akardı yanaklarından damla damla
o damlalarda insanlar otururdu
onlarda ağlardı annnemle birlikte
her insan başka bir hıçkırık olurdu ...

annem ağlardı
göz yaşları dudaklarına dökülürdü
çatlamış dudaklarına tuzlu göz yaşları değerdi
yaraya tuz basarmışçasına

annem ağlardı
göz yaşları boynundan göğsüne süzülürdü
yüreğinin üzerüne gelirdi damlalar
benim başımı yasladığım sol yanı sel olurdu göz yaşlarıyla

annem ağlardı
babamın kızdığını bildiği için gözleri içine çöker
boğazında koca bir düğüm yutkunmaya çalışır
ve bütün yaşlarını içine akıtırdı
annem babam varken ancak böyle ağlardı

annem ağlardı
babam omuzuna yaslayıp teselli etmesede
neden diye sormasa da
hep ondan kaçmak istese de
annem severek ağlardı
ben yanağını öperken...