20
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
2665
Okunma

Sustum,gözlerim kör,kulaklarım sağır,
Lal oldu dilim..
Umutlarımı biçiyorum elimde tırpan
Ve hançerliyorum hayallerimi,
Kimse bilmiyor içimde kanayan yarayı..
Ay doğmamış,yıldızlar terketmiş gökyüzünü,
Ne gam,
Karanlıklara asıyorum yalnızlığımı.
Sadece ben duyuyorum,
Yüreğimi parçalayan çığlıklarımı,
Bir de martılar..
Acım gözyaşlarıma karışıp
Kaldırımlarını yıkıyor bu kentin
Ve iç çekişlerim fırtınalara dönüşüyor
Uzak iklimlerde bir kırçiçeği ölüyor.
Kimse bilmiyor..
Kimse bilmiyor,
Hergece kaç çakal uluyor
Gönül bahçemde..
İnce bir sızı yayılıyor bedenime
Sonra bir titreme
Umutlarım hazan yaprağı
Sürükleniyor karanlık sokaklarda.
Tebessümlerim terketmiş dudaklarımı
Gözlerim donuk.
Sonra bir tipi başlıyor
Bir deli fırtına.
Savruluyorum
Ve,
Susuyorum..
01/05/2010