kaçıncı baharı ömrümün kimbilir
kimbilir kaçıncı açışı güllerimin
verirmiş mevlam leylayı ki
beni bul kulum diye diye verirmiş
tohumunu ekermiş yüreğimize sevdanın
sevdayı öyle bezermiş ki
her rengi her deseninde farklı bul beni diye
gözyaşını verirmiş hüznü bezeyelim diye
tebessümü verirmiş endamı süsleyelim diye
sesimizi vermiş
vermişki dile hoş kelamı katabilelim diye
kaçıncı baharı ömrümün kimbilir
kimbilir kacıncı iç çekişim
gitmeleri vermiş mevlam
vermiş ki gelmelerin tadını alabilelim diye
gözleri vermiş sesin yetmediği yerde konuşabilsin diye
öyle güzel vermiş ki her parçamızı
birinin eksikliğinde diğerine vasıf yüklemiş
kimbilir kaçıncı baharı ömrümün
kaçıncı özleyiş kimbiliir
hasreti vermiş mevlam beklemeyi sabretmeyi öğrenelim diye
yolları vermiş erişelim diye vuslata
kimbilir kaçıncı uzattığım el bu
kaçıncı sevdam kimbilir
mevlam bana öyle bir ben vermiş ki
yüreğime öyle ekmişki sevmeleri
dur durak bilmeksizin yenileniyor ruhuma dair herşey
anka kuşu gibi küllerimden doğuyorum belkide kimbilir
gel
sende gel
ne olursan ol gel
mevlana değilim
o denli geniş değil belki yüreğim
ama sana da yer var
senle başlar senle tükenirim belki
korkma gelmekten sen gel
bende öyle bir yürek varki
gelenlerle başlar gidenlerle biter
ama küllerimden varolurum
tereddüt etme gel
herşeyinle gel ve giderken herşeyinide götür
senleyken sen dolu olurum evet
sensizlikte senden kalanlara ah etmem
aklıma geldiğinde bir tebessum belirir yuzumde
en güzelini anımsarım yaşattıklarının
kimbilir kaçıncı baharı ömrümün
bu baharları öyleki ömrümün
ilkide guzel sonuda
işte buyuzden bu baharda da
sen gel
ne olursan ol gel..