4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1226
Okunma
yanılmıştım
bildiğimi sandıklarımda
şimdi bir masal besliyor beni kuytusunda
zamandan kovulmuş
yer çekiminden hariç bir aşk sebebim
gümüş flütten esen rüzgara kapılıyorum
üşümüyorum, sadece ürperiyor tenim
çekirdeğim
canım, canımın ta içi
nefesim adın
uyuttuğum ne varsa diriliyor
kalabalık ormanın yalnızıydım
gördün, bildin beni
nice taşın, dağların
benim renklerim
masallar hatırına yaşama kesmeli,uçuşmalı
şavkın olmalıyım senin
evrenin tüm gölgelerine bölüştürürken kendimi
çekirdeğimin neşesini konduruyorum dünyaya
çalıştığım masaya, oturduğum iskemleye
tanıyorum doğmakla ölmenin mucize aralığını
unutmaya ve unutturmaya karar veriyorum
hayata dair tüm yanılgıları
gülgün
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz