kış takviminde bahar
düşünce diyarıma vurgun
hayata dair t/akıldı g/özüme

cansız kareye esir
ağaçsız yolun sonu

bir ev...
kırmızı çatısı çökmüş mazi
akmış duvarları
ölü...

penceresi
bir tek yaşama tutunan
zamana inat ayakta
camı sağlam
iki kanat
beyaz kurtlu tahta
ölü hücreye iki dal ot
yamalı sürme yosun

mavi boya vurulmamış...

hüzünlü seyrinde
bir an gelir çıldırır
gebe adımla yaşam
geri vermez gözleri
kör b/akarsan s/ona

tıpkı
son uykusunda kanserli kadının yastığa dökülmüş saçları
geçmiş bir kızın çeyizi kapı önünde yığılı
kül atılmış altını bit sarmış gül yaprağı
açılmış ağzı bal akan incir üstünde sinek
çöpte balık kılçığı çekmez tok ciğerci kedisini
mor salkımın yeşil taneleri sandığın dibinde kalan

bir ev...

tozlu sokakta harabe
boş damarı kara delik
kara deliliğim eser içinde
içimde
durma
canlan hadi!

eski yaşanmış
dağılanları toparla
hayalimin eline
cevap ver!...
kan atan avuçlarım
kitap gibi
istiyorum seni...

benim ol
dönelim...

tırnaklarım
yıkık duvarında

ruhunun çığlıkları
sağır ediyor
çaresiz
acı...
çağırıyor beni
sarılıyorum
sana...

can olmalıyım
cansın...
nedeni yok...

belki de
sebebim
sebepsizliğim

bekle...
geleceğim
bavul hazırlıyorum

1/4/7