han ve hancıBuralara kimse uğramıyor bu aralar. Han boş, Hancı; Sarhoş edecek adam arıyor… Birkaç kadeh şarap kalmış, Bardağın dibinde; Onu da hava yokluyor, Ağır ağır içiyor… Gece günden yorgun, Ay saklanıyor, Güneşin ardına! Biliyor aslında, Biliyor da saklanıyor ama; Kalamaz ki güneş her daim buralarda! Buralara kimse uğramıyor bu günlerde. Yol uzun, Ömür; Kısa kalıyor olmayınca kimse… Havada sonbahara özgü o nem, Burnumda boşluğun kokusu; Her dem! Ve sen gündüzüm,gecem! Sanadır tüm şiirler, Destanlar,hikayeler… Sen de saklanma ay gibi, Düş yollara; Gel yanıma! Usulca açılsın kapılar, Sen çık karşıma. Bak; En has şarabı saklıyorum sana… Buralara kimse uğramıyor bu zamanda, Zaman da tıkanmış zaten Akrep sarılmış yelkovana; Sessiz bir gemi limanda, Ağır bir işçi kararlılığı Akıntıya doğru yürüyor ve sen yoksun kollarında! Han boş, Hancı; Sarhoş yalnızlıkta… olcay 2006 |