Karanlığın üstüne yalnızlığımı çizdiğim
Tozlu tebeşirlerin hapşırıklarından sonra
Çok yaşa!
Der gibi girdin hayatıma
Hoş geldin,
Tam zamanında yetiştin

Haberin yoktu
Beyaz çizgili asfaltları,
Beyaz çamurdan, beyaz çakıldan, bembeyaz ufuk’tan yolları aşıp
Defalarca yamalanmış adımlarla geldim
…ben de sana,
Haberin yoktu…
Defalarca seviştim karanlığa çizdiğim vücudunla
Ellerimde tebeşir tozu
Sende ise dokunduğum yerler belli oluyordu
Okşadıkça rüzgâr saçların
Okşadıkça uzun palmiyelerdi boynun
Ve devam ettikçe karanlığa yaktığım mum

Haberin yoktu
Dinlerken bütün sonatlarını sensizliğin
Beste beste kazıdım notalarını yüreğime
Açtım sesini sonuna kadar
Sağır edercesine kulaklarımı doldurdum
Tozdan seslerle
Haberin yoktu…
Yine bu tozdan seslerle seslendim sana
Duymadın
Sadece ürperdin kimi zaman, silkelenip tozlarını savurarak
Sustum
Silinip karanlığa karışmandan korktum

Haberim yoktu
Ölüyorum,
(Sensizliğin resimlerine,
tebeşir tozlarının arasına, sana karışa karışa)
Sanıyordum
Ama sana karıştıkça
Tozlu tebeşirlerin hapşırıklarından sonra
Çok yaşa!
Der gibi girdin hayatıma
Hoş geldin,
Tam zamanında yetiştin (serkans)