Ne kadar çabalasamda ben
Bilirim, sonunda bir ölüm var
Dönerim, gittiğim yoldan
Bakmam öyle her işe artık
Ne sağından ne de solundan
Bir anlık baksam, bilirim
Ölüm gelirde hemen gidebilirim..

Bilmem artık insanları bildiğim gibi
Bildiğim en kötü insan, benim
Hatta yalan olmasın diye söylediklerim
Kendime dahi bin kez yemin ederim.
Fazla konuşmamam gerek artık
Ölüm gelirde hemen gidebilirim.

Ne kafiyesine ne kelamına dikkat ederim
Ne sazına ne sözüne karışırım bu işin
Peşin bir kaç söz söylerim, oda susarak
İçimden sessizce kağıtlara konuşarak
Dilimi yutmayıda öğrenebilirim
Ölüm gelirde hemen gidebilirim.

Ne fahişesine fahişe, ne azizine aziz
Ne derse diller, ben kalır sessiz
Bilirim; bilemem kimdedir işin sırrı
Zaten çok gidemez, düşünceler nasırlı
Yoruldum ben dahi akıl peşinde koşmaktan
Her an nefesim kesilip yolda kalabilirim
Ölümde gelirde hemen gidebilirim.

Öyle çok ala düşünceler sunamam
Düşüncesizliğimi düşünmedende duramam
Ben öyle her düşündüğümüde yazamam
Öyle her düşünmediğimide yazamam
İşin sırrı buymuş gibi bu ahengi bozamam
Bana bu ahvali veren Bir’i var Bir bilirim
O gelirde ben artık burdan gidebilirim.