ŞAİRİN ÖLÜMÜ
Umutlar dolu dizgin,at sürer ufuklara,
Kaç bahar öncesine,düşer yorgun yürekler.
Aşklar kurban edilir,bir sebepsiz gidişe
Gündüz hayaller solar,gece düşler yırtılır.
Gözler yollarda kalır,beklenen yolcu gelmez,
Gökten yıldız çekilir,hasret canla tartılır.
Umutlar dolu dizgin,at sürer ufuklara.

Hazan yeli tararken,gecenin saçlarını,
Gökte bulutlar ağlar,yerde benim yüreğim.
Zamana dur demeye,kudretim mi yeter ki?
Ben biçare doğmuşum,öyle de gidiyorum,
Gücüm var mı yılları,sırtımda taşımaya.
Yorgun düşen gönlüme,lânetler ediyorum,
Hazan yeli tararken,gecenin saçlarını.

Gönlümün gurbetinden,muştulu haber gelmez,
Posta güvercinleri,yorgun mu düşmüş acep?
Yollarında yorduğun,yetmez mi sanki beni,
Ama yine de çağır,istiyorsan geleyim.
Mecnunun çölleri mi,kondu sanki araya,
Dağlar varsa dağları,Ferhat olup deleyim.
Gönlümün gurbetinden,muştulu haber gelmez.

Saçlarına düşerken,gecenin yıldızları,
Benim karanlığıma,ay doğar mı bir daha.
Sabaha ulaşmadan,sana hasret düşlerim,
Gündüze sakladığım,hayallerim puslanır.
Sevda yeleli atlar,ruhumda oynaşırken,
Çekilir bir köşeye,deli gönlüm uslanır.
Saçlarına düşerken,gecenin yıldızları.

Nereye götürür beni,bu sarhoş kaldırımlar,
Hangi duvar dibinde,tükenip kalacağım.
Can kuşum kafesinden,uçup gidecek elbet,
Adım bir sabah son kez,salâda anılacak.
Toprak anam bağrına,basarken bedenimi,
Şair ölmez sananlar,bir daha yanılacak,
Nereye götürür beni,bu sarhoş kaldırımlar.