11
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2113
Okunma

kaçıncı nöbetti suskunlukların örgüsünde
açıldı bahar tavırsızlığı seninle
yani ben ölü müydüm
karşı kıyıların gizemli adalarında
hani yarın diye bir şey yoktu
öğütürken beni yaşam
derinlerin yoksul kimsesizliğinde
sen taşıdın alın terinde nice zamanı
o kadar sordunda yanıt bulamadın
yanıtlar sana gelmezdi
ben biliyordum nicedir bunu
ama sana
anlatamadım
kanatlanmış bilgeliğim zaten yok
yokluğu elimle kutsadım bir kere
bana anlatılanlar masaldı sanki
rüzgarlar haber getirirken
direnemedim
karanlık o kadar açtı yani
bilemedim
şimdi suyun dibinde güller açıyor
sen güle gül demediğin için
şimdi güller matem semasında
hüzün her yanımda
yaşamak
ruhumda
törpüsüz
paslı bir rende
ft.
5.0
100% (8)