Hasbıhal II

Koyma beni el yerine, bıkar seni unuturum
Şu aklımda en derine,tıkar seni unuturum

Akrepler dolsa koynuma, hiçbir şey gelmez aynıma
İdam ipini boynuma, takar seni unuturum

Sultan olsam ne Mısır’a, öldürseler vura vura
Sular gibi önün sıra, akar seni unuturum

Kelepçelesen koluna, her dem acırsın kuluna
Boş gözlerle yâr yoluna, bakar seni unuturum

Şu gönlümün hancısını, yokluğunun sancısını
Hasretin en acısını, çeker seni unuturum

Hayalin karşımda dursa, içerime kan otursa
Dertler bedenimi sarsa, çöker seni unuturum

Taşlara vursam başımı, asla kaldırmam kaşımı
Sevgim için göz yaşımı, döker seni unuturum

Ayırmaz iken canımdan, vazgeçerim her anımdan
Şu gönlümü sol yanımdan, söker seni unuturum

Gülüşünü her halini, şekerden tatlı dilini
Kibrit çakar hayalini,yakar seni unuturum

Dolansam da sine sine, çizgi çekerim ismine
Her gün beş vakit resmine, bakar seni unuturum

Felekler vermez payımı, kimseler bilmez hayımı
Sensiz gönül sarayımı, yıkar seni unuturum

Sözüm geçmese döşüme, her gün girsen de düşüme
Bir rovelveri başıma, sıkar seni unuturum

Fevzi Cahit
Ozanca/İzmir