Bir kez bile yıksan gönül yapımı
Hicap duymaz kahırımdan ölürüm
Bir seher vaktinde çalsan kapımı
Esirin olurum kölen olurum

Ilgıt, ılgıt esip kandığın yerde
Hayal aleminde sandığın yerde
Ocağında değil yandığın yerde
Ateşin olurum külün olurum

Kanat şu bağrımı derinden kanat
İster sakla ister kaldır çöpe at
Saçına taktığın güllere inat
Öpüp kokladığın gülün olurum

Kışın boranında tipide hazda
Davulda zurnada kemanda sazda
Çayırda çimende baharda yazda
Halayda sallanan kolun olurum

Zalim avcı gibi tuzak kursalar
Yedi yerden omurgamı kırsalar
Sarmaşıklar gibi gövdene salar
Yaprağın olurum dalın olurum

Yüce dağ başında bir mezar olsam
Bülbül gibi gülden behizar olsam
Veysel gibi iki gözden kör olsam
Divit, kalem tutan elin olurum

İsa gibi çarmıhlara gerseler
Yollarına halı diye serseler
Beni güvey seni gelin verseler
İpekten duvağın telin olurum!

Okyanuslar kadar derin olsan da
Soğuk sular kadar serin olsan da
Kar çiçeği gibi erken solsan da
Sarıp sarmalarım tenin olurum!

Sevdan bir sükuttur dertli başımda
Seninle yaşarım bin yüz yaşında
İrem bahçesinde bir su başında
Salınıp gezdiğin yolun olurum

İster günahkâr say kapından çevir
İster bu sevdayı kökünden devir
İster Müslüman say istersen kafir
Seni tanrım bilir kulun olurum!

Ekmeğime acı zehir katsalar
Yüreğime kör kurşunlar atsalar
Köle diye pazar pazar satsalar
Tereddütsüz yine senin olurum!

Yaramı kanatma tuz bana bana
Ölüm kâr etmiyor bu tatlı cana
Yazdığım her şarkı her şiir sana
Delin olurum yâr delin olurum

Ozanca mezarda salın olurum
Gamzeli yanakta alın olurum
Uykunda tüneğin çalın olurum
Delin olurum yâr delin olurum

Fevzi Cahit
Ozanca/İzmir