madam
beyaz topuklu ayakkabılarınla
korkma, gez
temizledik caddelerdeki kanları
bir nostaljiye açıl lütfen
aldık tinerleri çocukların poşetlerinden
berduşları, şaraplarıyla yolladık köprü altlarına
bak ne güzel şimdi
pamuk şekerli sokak çocuklarımız
ne şık olmuş değil mi?
sarı sakallı ayyaşlarımız...

şimdi caddelerimiz tertemiz madam
kanı kireçledik, duvarlar lekesiz
kurşun izleri sıvalı
makyajlarla renklendirdik
ne güzel oldu bak
artık çizgi film oynuyor duvarlarımız
simitleri yastık yaptık başlarında
duvarları izleyip
midye kabuğunda uyuyorlar
artık düş satıcısı değil çocuklarımız...

açtık şimdi yolunuza tüm barikatları
eylemlere gizliden bir sus işareti olup
sloganları dilimizin altına süpürdük
ama yutmadık madam
dilimizin üzerinde
yabancı yön tarifi oldu şimdilik
bir osmanlı nostaljisi yani
hastalanan adam ilacı...

çöpleri biz yuttuk, sizin için madam
sel baskını yaptık evlerimize
mavileştirdik denizi, balıkları dirilttik
esmerliğimizi fabrikalara yolladık, gün aşırı
güneşle seviştirin diye bronzunuzu...

siz bir kafile rahatlığında
buyrun taptaze otobanınıza
biz kazalarla çukurlaşan
yollara veririz, patikalaşan ömrümüzü
bardaklarda rengarenk yanan
kokteyller hazırladık sizlere yolculuklarda
biz ise su isteme mahcubiyetiyle
içimizi bir poşete sığdırarak
gideriz tekerler üzerinde cinnete...

bir ovayı önünüze serdik
bir ormanı çevrenize
yemyeşil ve kardeşçesine
yakılmış ormanların külünü sakladık
közünü susturduk
kar bir nostalji oldu üzerinde
bir gardiyan...

hiçbir mevsim kış yağdırmadık ömrümüze
hep ilkbahar ve yaz tadındayız madam
sonbaharı unuttuk, unutturduk
yaprak gibi ezdik botlarımızla
darbesiziz şimdi hafızamızda...

surları ayaklarınızın altına verdik
kılıçları koynumuzdan çıkarıp
duvarlara astık
patlama kaçınılmaz elbet
kalkan ettik, kalkınamadan evimize
siz yaralanmayasınız diye
sakladık darağacını, surlarımıza gömdük
burçlarda düğümsüz, görebilesiniz diye yaşamı...

atletsiz smokinler giyindik
yoksulluğumuz çok şık oldu madam
size uydurduk, gezintinize
modalarınıza uyguladık her şeyimizi
aykırı olmayalım diye birbirimize
bir aykırı daha vurulur diye, bu düzende
esmerliğimizi pudraladık
gözlerimiz şimdi rengarenk, lensli
birbirimize yabancı değil
öteki değiliz artık madam...

öpmek özgür artık
duvardan sokağa
dudaktan yatağa doğru, gizlenmeden
bak işte böyle aşk yaşıyoruz
ihanetin hançeri sırtımızda da değil
ağlamıyoruz madam
mutlucuk balonları oluyoruz sadece
üflendiğimizde havada büyüyüp
bir havai fişek gibi patlıyoruz üstünüze...

biliyorsun madam noelleşemedik
sizin gibi önceden yenileşemedik yıllara
ama nobelleştik sonunda
pamuk gibi yeni hayatımız
kar gibi bembeyaz ellerimizle
marquez’i de okur olduk
yanlış anlama madam
yüzüm kızarır böyle arada
ama düşünce suç değil buralarda!..

bakın duraklara, otobüse, caddelere
kitaplaştırdık her şeyi okuyoruz
bodrumdaki yasaklı kitaplarımızı bilme
zaten o yüzdüğün bodrum değil
bizlerin su basan bodrumu aciz...

korkmayın madam
bu gülü alın lütfen
bizim için
rengarenk çingenemizin elinden
uzatın bana elinizi, kader çizginizi
falınızı kimselere söylemem
size fısıldarım gizlice
masamızdaki güle sadece
şarabınız kanlanır ellerinizde o zaman
gül çıkar, gül olur falınız
bir tokat gibi yüzünüzde
ayılırsınız gün biter
gül biter yüzünüzde...

gelin şimdi madam
şarabınızın sarhoşluğu ile
rakı soframa gelin
susuz geçerken gecem
akın geceme batıdan
beyazlatın her yanımı
düşün stratejik yanıma
jeopolitik konumuma, yatağıma
kimseler duymasın aman ha!
bir abd komplo kurar yine yoksa
düşün şimdi, gizliden
gözyaşımla anlatayım
eksik yanımla, siluetimle
maskelerimizi yakarak
balonuzu düğün yaparak
sunayım aykırı yanımızı
ötekimizi...

ne olur madam yanlış anlama
biz sadece mahcubuz
arka perde
ön sevişmeyiz hayata, gölgelenen
önce siz orgazm olun
bedenimizin yaralı caddelerine
özgürlüğünüzü üstünlüğünüzle tükürerek
gizlenen hayatımızın kaldırımlarına...

KARALAMACA YAZGILAR KİTABINDAN