köhne bir değirmenim artık dağların efkarında
heybemde anılarım olsa da kırk düğüm
şafak toplasam da umutlarım sen diye

çıplak ayaklarımın ıslak kumlardaki izinde
mazi gizlenir
dalgalara meftun çaresiz debelensemde
yolculuk yakında elden ne gelir

ve sen sırtıma yapışan kader
kırptığım her virgülü koyduğum heybende
bir falcının kehanetine şaşar kalırsın
kıvrandığın arsız gülüşlerinle

bensiz doğacak bir gün şafak ürpersem de
gökyüzüne defnim bir kayıkta olacak
nesimi nevbahar gelsede güz yerine
yetim kalsa da mısralarımda aşk

ya ölü ozanların dergahında tekrar yazarım sevdamı
ya da yanıp küllerimden doğarım
belki bir kelebek hafifliğiyle yüzüme
uhrevi bir soluk dokunur
lacivert gökyüzünde beyaz çok şık dururum

mersaus