Kendime açtığım dünyamda
Ne ağıtlar yakılacak
Ne de gözyaşları dökülecek
Girdaplar çevirmeyecek yürekleri
Bir ben vurulsam haydi neyse
Biliyorum vuranlar beni yüreğimden
Dünyamdaki milyonları ağlatı
Karanlık derin kuyulardan
Defalarca uzanan tertemiz eller gördüm
Her öpülen dudakta
Mutluluğu da ,mutsuzluğu da gördüm
İnan bana çok uzak
Ama ,çok uzak
Bana sevgi dolu kelimeler fısıldayan, dudaklar
Duymakta zorluk çeksem de
Sevgiye hasret gönlümle
Biliyorum ,doğru yerde doğru kişiler yaşatıyor
Yüreğimin derinliklerindeki, o tertemiz kelimeleri
Biliyorum ,o beklediğim çiçekler açınca
Defalarca kazılmadan, boyanmış bir ayakkabı gibi
Tortularla ,boyaları dökülüp
Yeniden boyanarak çıkacak ,insanların arasına
Biliyorum bütün yüzler gülerek yaşatacak dünyamızı
Bütün ölülerin arkasından ağlamamıza rağmen
Bütün ölümler gülerek olacak
En güzel yaşam diliminde öldükleri için


MÜSLÜM TAŞ