0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1394
Okunma
qara zeytın bir ayaq dingı çaxır udmuş ikən ,
açır əsruk çətirin , düş dışı sus-sus yenidən .
öz içi , söz dəyişir yerdə açıq sözçü deyir ,
böylə susqunluğu kim , min kim üçün hördü görən ?
söz çəkir , göy gilə göyqurşağı , gizlin gecə çün ,
boğacaq sus devini , öncə gəzir aysu nədən .
yol boyu çən ilə zeytın yağı buzgin eləbil ,
ayaq altında tilan , qaydıracaq yolçunu çən .
arayır söz , yoğurun seyir edərək , öz xəmirin ,
gördü hər bir düş ucu , busqu tini , sanki bu dən .
indi buldum dedi , mən akvariyom içrə kimi ,
dev deyil , bəlkə mənəm-mən qənim olmuş , bizə mən .
DIVAN-I ƏRĞƏVAN (20)
M.ƏRĞƏVAN
