söküklerini dikiyorum ömrümün
öyle öğrendim annemden


gidenlerin yerini boş bırakıyorum
üşenmeden yok yazarak kara tahtaya
cezalandırıyorum sonsuza değin
__________________________tek ayak üstünde


Dikkat Girilmez! tabelası asacağım hayatımın ön kapısına
arka bahçeye de içimde uluyan köpeği bağlayacağım


doktora görünmeli bir de -geçer mi ki ?
iç kanamalı hüzünmania
zaman tedavisi verir demişti bilenler
günde üç kere gece de her saniye
boş belleğe, kaybedilmiş zaman kapsülü
acı çekmiş üzümlerden yapılmış şarapla


acil spora da başlamalı yüz kası yapmalıyım
gülmeyeli çok oldu


göz pınarlarımı da ücra bir köye bağışlarım
belki hayrat yaparlar adıma


tenimdeki bu grilikte gitmeli
güneşi görmeyeli çok oldu


/ bir de tatlı olsa şimdi
şu kekremsi tat gitse ağzımdan /


en iyisi ben çıkıp kuşlara yem atayım biraz
hem belki nisan yağmuru geçer üstümden


yalancı bahara kanan çiçekleride görür
dalga geçerim kandırılmışlıklarıyla
-hey siz!
-evet siz, açmış olanlar
aptal yerine konuldunuz
solmadan düşün yaprağınızdan
isyan çıksın tüm tabiatta
polene boğulsun şehirler
kandırılmış cesetlerinizle


çok işim var!
daha hayallerimin astar boyasını atacağım
şeker pembe süreceğim üstünede


umutlarımı bir denizciye emanet ettim
o boyayacak
üzerinde sinmiş deniz kokusu
özlem yanığı olsun ucunda da az dedim
itiraz etmedi
bir de giderken -bekle beni! dedi.


gelmeden bitirmeliyim boya işini
çilek reçeli yapmalı bir de
demlenirken vuslat ilk sabahta
tad olsun ekmek arası aşkın yanında


içimdeki saati de ayarlamalıyım
gelişine kurulmalı alarmı
karşılama repliği ezberlemeli



bahar temizliği yapılmış evinize, hoş geldiniz Bayım!
geçmişinizi paspasa silip giriniz...












Gülay Bulut




onikinisanikibinon