Gözbebeğinin kızılını,
Çarmıha geren çocuk
Mıhladığın bu kaçıncı kandırılışımız
Irzı kırık yalanların düşüp peşine
Sanıyormusun ki,
Kırmızı dudaklar sadece gülümsemesini bilir
Bilmediğin bir lisanda
Kulağına fısıldanan kelimelerin yüz eğişlerine,
Sen anne ninnisi sanıp
Sarılırsın her seferinde yeniden
Ayrılıkta aşktandır
Tek kurşunu sahiplenen iki şakağın kavgasında
Gelinlik kızların çeyiz sandıkları,
Anlatılan her masalın sonunda
Ağlaşarak tavan arasına kaldırılmayı bekler
Biz hala papatya falının heyecanıyla,
Ekmek ufalarken zaaflarımızdan faydalanan martılara
Deniz kokusu gitmeye karar vermişse
Bırak son defa yansın genzimiz
Cahil inadına gözyaşlarımızı saklayarak
Kıtlık görmüş coğrafyalar gibi susalım

Süt kokan dudaklarından şiirler dökülen çocuklar gibi masum bir selamla, Tebrikler öyleyse