çalıyor telefonum geceye
dost yazıyor, arayana kayıtlı
açıyorum telefonu
gönlümü değil
sesin beni çağırıyor
koynuna değil
sokağımıza davetkar...

gecenin koynunda uyuttuğumuz
bir çocuktur, aşk zaten
kimsesiz, yetim, öksüz...
sokaklara akıyoruz
uyuttuktan sonra onu
bir sarhoş taklidi oluyoruz geceye
adımlarımı...za gülüşlerimizi katarak
dolu dolu küfür oluyoruz
ağzımızda utanmayarak…
ve gece bekçisi
bir gülü çaldığımız için
çalmıyordu düdüğünü
bu sefer...

ama yine de korkuyoruz nedensiz
duraklara kaçışıyoruz
bir berduşa ürkek
bir sus işareti oluyoruz
elindeki şişeyi alarak
onu uyutuyoruz
çocuğumuzu değil
yaramazlığımızla
biz devam ediyoruz
it öldüren şaraba...

başımızı omuzlarımıza değil
duraklara yaslıyoruz, buzlu camlara
montlarımızı ona sererek
üstünü örtüyoruz berduşun
sarılmıyoruz birbirimize
ona sarılıyoruz
üşümesin diye düşleri sabaha...

sonra bir kıraathaneye atıyoruz kendimizi
iki çay istiyoruz, bayat yanından
sabahın en soğumayan yanına…
bakışlarından kıskanmıyorum seni
işsiz yanından utanan erkeklerin
kıskanmıyorum bardağı
ince belinden tutup
dudaklarını ona veriyorsun diye...

iki çay, çok düşçok sohbet eder
paylaşıyorum her şeyimi
seninle ve sigara dumanımla
sadece duygularımın boynu bükük
onu da yalnız sana sunmadığımdan...

acılarımı zaten biliyorsun
hüzünlenmem zamansız
ayrılıklarımın tarihi
not defterinde gizli, dostluğumuzun...

ve iki çay
meteliksiz atar bizi caddeye
kitap çalmak meşrudur
o zaman züğürt yanımıza
bir taş ile
camlar ise paramparça caddede
sunuyorum, kanayan
cam kırıklı, kitabı sana
gül kokmaz
bu kitabının ayracı biliyorum...

tek bir kitap vermedim sana
dolabımda kilitli olan
senden habersiz okuduğum
yasaklı, yaralı, o aşk kitabını...

tövbeliyim, biliyorsun aşka
sen dost yanımdasın yalnızca
ama bir sırrımı yağmurla tuttum
yağmasın, ne olur, sussun...

ve birden sağanaklaşıyor yağmur
yemin bozan bir berduş gibi
yanımda güzel görünce
kıskanıp o sırrımı ağlayıp duruyor yüzümüze...

şemsiyesiz
ellerin elim
gözlerin gözüm oluyor
ıslanmış dudağına
küçük bir busem konuyor
yağmur aşktır bende
artık o da biliyor
özür dilerim dostum
yağmur, geceye sabaha dek
şemsiyesiz, gürültüsüz yağıyor
şemsiye-biz…
KARALAMACA YAZGILAR ŞİİR KİTABINDAN.