Yapma!


Göğsünü açarak,
Koşacaksın ateşe…
Gökten mavilikleri toplayarak
Doldurup sinene
Savuracaksın sonra beyaza
Dökülecek yaprak yaprak insanlığın üzerine
Ayakların patlayacak
Kan revan içinde kalacak
Offff demeyeceksin
Mıhlanacaksın ipe
Ya boynuna geçecek
Ya da göğüsleyeceksin
Dik tutacaksın başını,
Ciğerlerinde istiyorsan, güllerin kokusunu

Kuru bir dal gibi,
Çıtır çıtır yanmayı alamıyorsan göze;
Ateşi suçlama!
Küllere ayıp
On yedisinde yanan yeşil dallara ayıp…

Gözü kapalı içemiyorsan
Doldurduğum tası
Kayıyorsa gözünün ucu toprağa
Bakamıyorsan göz bebeklerime
Suya ayıp
Mecnuna dönen âşıklara ayıp

Kapı aralığından bakıyorsan güne
Sıkı sıkı tutuyorsan perdeleri
Ve bir elin tırnaklarını kemirken
Sol ayağının üzerinde tepişiyorsan
Yapma!
Umuda ayıp
Güzel günlerin habercilerine ayıp

Türk insanı aptaldır demek
İşçiyi, köylüyü aşağılamak
Rus kurdu köpeğinin gıdasını okşarken
Rahatlatıyorsa seni …
Pembe röpteşambırının içinde
Yapma!
Okuma-yazmaya ayıp
Karanlığa inat
Her gün doğan güneşe ayıp
Nasırlı ellerinle hayat kuranlara çok ayıp...

Gürcan Kırım