Yorulmuşum,bugün hissettim bende yanlızlığımı.
Yürüyordum,insanlar içerisinde duymuyordum konuşmaları
Bir çocuğun annesine ağladığında,hissettim titrediğimi.
Ne zormuş esir olmak,insanlar içerisinde,yanlızlıklara

Bir caddede yüzlerce insan sesi,duyuyordum.
Bir esnafın ekmek parası uğraşını görüyorum.
Ben de amacımın olmadığını o an daha iyi anlıyordum.
Kolay değilmiş yanlızlıkların esiri olmak farkediyorum.

Kahveciler simitçiler çöpçüler uğraş içerisinde.
Sokaktaki yaşlı dilencinin gözleri yaşlar içinde.
Umut anlamsızca herkesi bırakmadan peşinde.
Ne zor ulan bu yanlızlığa esir olmak anlıyorum.

Sevdiğim benimle konuşmuyor umursamaz davranıyor.
Sadece yatağına girince benimle gülüp konuşuyor.
İnsanların içerisinde azarlayıp susturup kenara çekiyor.
Sonrada seviyorum seni ama yapıp bu ne yapayım diyor.

Seven insan sevdiğine kötü davranıp üzer mi ?
Gerçek sevgiler gün gectikçe azalıp biter mi ?
Anam babam yok yanlızım burada dahada boşluğa iter mi ?
Seviyorum diyor seven insan bunları yapıp ezer mi ?

Benimle konuşsa bakışsa ilgi gösterse yeter.
Bu ask için çok çabaladık ama kuşkular beni dürter.
Seven sevdiğini niçin ikinci plana iter.
Benimle sohbet yerine kaçar bu da beni üzer.

Senin her sırrını dinlemeye konuşmaya hazırım.
Bu şehirde bu dükkanda kimsem yok sohbetine muhtacım.
Bana karşı bunalımdasın ya neden digerleriyle konuşursun şaşkınım.
Başkalarıyla güler konuşur raks edersin ben bunlara kırgınım.

moris