Gecenin sessiz karanlığında tanıdım, seni
Gözlerine baktığımda gördüm, masum geleceğimi.
Umarsızca ilk anda güvenip, sabah seninle uyandığımda,
Anladımki ecelimsin, sevgilim daima ölümüne seninim

Sokakları, caddeleri, yolları aşındırdım, bilir misin ?
Seni görmek için herseyimi sildim, anlar mısın ?
Birgün hastayım demiştin ya, hemen kostum, hatırlar mısın ?
Ben sana aşık değil, taptım benimle ölümüne, yaşar mısın ?

Kalbim seni görünce, bir başka atar, şaşırırım.
Açlığı tokluğu, sokaklarda uyumayı yaşadık kanarım.
Sonbaharı kışları, acıyı tatlıyı yaşadık, hatırlarım.
Hiç pişman değilim.Kalbim deli aşık ben ne yapayım.

Hastalıklı taparım, hastayım, kıskançlığım tek manyaklığım.
Cesedini bile gömemem, yanındaki merhumdan kıskanırım.
Beni aldatırsan, hiç acımadan inanki kafana sıkarım.
Verdiğin sözlere, ettiğin yeminlere çaresizce, inanırım.

Seni hergün çıldırtırım, dahada bağlan bana, diye delice.
Haykırırım bitsin bu aşktan bıktım, dıye iyice.
Sen dayanamayıp tamam yeter bitsin deyince,
Sen beni bırakabiliyorsun diye ağlarım sevmiyorsun diye,

Sonra, ben seni bırakabilirmiyim köpek diye sarılırsın.
Gönlümü almaya çalışıp, saatlerce karşımda ağlarsın.
Benim deli yapımı bilip, manyaklığıma taparsın.
Seni hiç bir zaman bırakamam, canımsın, ecelimsin.

En sonunda bulduk birbirimizi, bu aşk ölümüne gidecek.
Dillere destan olup, herkes bunu bilip öğrenecek.
Ölünce bir dag başında, ikimize ait mezarlığımız olacak.
Bizi birbirimizden ayıran, yüce yaradan olacak.
MORİS.......