1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1531
Okunma
İnsan sıcağı bir hayatın,
Dayanılmaz hayaliydi bizimkisi.
Aşkmış, sevişmekmiş,
Kimin umurunda,
O hayalle yakardık yüreklerimizi.
Bugün,
Karanlık bir koridorun öte uçunda,
Belli belirsiz parıldayan,
Işık ölüsü gibi,
Mavi..
Ve o özlem,
Koridorun karanlığından,
Mavi ışık ölüsüne,
Can emziren öfkem.
Diyeceğim gülüm,
İnsan sıcağı bir hayatın,
Dayanılmaz hayali,
Aşkın anaç koynunda,
Özgürlüğe koşmanın,
Öfke sürgünüymüş.
Bugün hala,
Işık ölüsü olsa da mavi,
Sakın pes etme,
Sıcak tut öfkeni,
Emi?..
5.0
100% (1)
Cevap Yaz