1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2203
Okunma
Kağıdın akında kara çizginin,
Kahkahalarla güldüğünü,
Gırgır kaleminde gördüm;
Çok sevdim, çok sevindim.
Sevincimin çizgi kahkahasını,
Devrederek kızıma,
Ben kahkahalarımı,
Tuvale renklerle güldüm.
Asık suratlı hayata gülüşümü,
Dizelere taşırken o akşam,
İnsanın avanaklığının
Avni’nin gözlerinde,
Çizginin kahkahasını,
Ağlattığını gördüm.
İlk ve son kez,
Duygularımı bir anlığına yakarak,
Öfkeyle şiirimi sövdüm.
(Oğuz Aral’ın ölümü için...)
5.0
100% (2)
Cevap Yaz