Gecenin içinde kaybolurken,
yalnızlığım,
avunur gider ayaklarım.
Sen gelirsin aklıma.ilk sen…
Mahpustuk… demir,beton ve kan
İlk isyanı değildi ömrümüzün
Belki sondu son çarpışmaydı artık
Güneş yoktu,
bulanık bir karanlıktı
ve ciğerlerimizi yakan
havayı solurken,
kurşunlar yağardı,
Karışırdı, silah sesleri,
türkülerimize
Yankılanırdı,
Dört duvar…
Sıcaklığındı beni yakan,
Ellerin yüreğimi sararken
Sen hiç sevdinmi Kurşunları;
‘sevdim yürürken,
Gözlerinin içinde kayboluken,
Ağlarken,
ve düşerken gözyaşlarım saclarına
ben öldüm...’
Ne çok severdim
ne çok severdi çocukları,
öpüşündeki
sıcaklığı ben bilirim…
Bilirim geride kalmayı,
böyle çaresiz gecenin içinde.
Bir sen varsın,birde gözlerin
Ve bir damla su içmiştik,
yağmur suyuydu
sen,
ben,
paylaştık…
Seni özledim ben,
gülüşünü…
Yürüyorum,
acıyor yüreğim.
Bana verdiğin ipek mendil
avuçlarımda,elbet sallanır bir gün,
yaramaz gülüşlerinde çocukların.
sana gelirim,
yüzüne bakamam belki ama
hasretine sunarım yüreğimi,
ağlayarak...

(girab)
Deniz kurt
17 ekim 2006