A ta tuta gidiyorlar yollarında,
Ş etâret nedir bilmiyorlar VEYSEL’İM?
I rganmış hepsi de, bir değerleri yok,
K imin, necisidir bilinmez VEYSEL’İM.

V erilir haklarında âlâ bir karar,
E dilir kiminden kâr, kiminden zarar,
Y enilen galebeye bir akıl sorar,
S ebat nedir bilmez gene de VEYSEL’İM.

E rzel oluyorlar, vermiyor bir fayda,
L âkırtı ederler, doğrudur o huyda,
N e tren gider, ne de bir nesne bu rayda,
E şek midir, nedir? Bilinmez ki VEYSEL’İM.

O ldu bittidir hep onların işleri,
L âl olup serilir, bir gün de leşleri,
D evam eder gelir, daha da peşleri,
U cube yaptıkları cânan VEYSEL’İM.

Ö ğüt versen atarlar, şöyle bir yana,
L ezzet koymazlar, sarımsakla soğana,
D ikbaştırlar, eza ederler vatana,
Ü zülecek şey değil mi bu VEYSEL’İM?
KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
VEYSEL’İMden