Ateşimle pişmiş, bir ekmek gibiyim,
buyur gel, gönül soframa
Katığım da sen ol ki;
bir parçacık, sevgi aksın kursağıma
Bir zamanlar, ateşim yoktu;
kim, niye gelsin, boş soframa
Şimdi, ateş benim, pişmiş aşım sen,
varsın tütsün dumanım, keyifle yaslan ocağıma
Önal Irgıt
Cevap Yaz