3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1557
Okunma
ateşin saçlarında
mavi bir cocuktu sevgilim
bazen
tutardı sevgilim elimden
bahara götürürdü beni
kır çiçekleri takardı yakama
bazen ben onu alıp
indirirdim yeraltı sığınaklarına
bazen o
yıldırımlar düşürürdü yalnızlığıma
kırk parçaya bölünürdü yalnızlığım
bazen
ansızın çıkar gelirdi ıslak teniyle
ben yalnızlığımı toplamaya çalışırken
sıcacık bir merhaba derdi bana
sevgi dolu ses tonuyla
bense
hüzünlü bir gülüşle
başlardım akşamın saçlarını taramaya
saçları deniz ve yosun kokardı
en güzel giysilerini giydirirdim ona
ve sonra bırakırdım
hüzün bulutları arasından sokaklara
başını alır giderdi o
sormazdım bir daha ne zaman döneceğini
başlardı içimde kanadı kırık
bir güvercin çarpıntısı
dönerdim kaldığım yere
başlardım yalnızlığımı toplamaya
kan tutardı gecelerde yüreğimi
5.0
100% (1)
Cevap Yaz