17
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
7432
Okunma

hasretlerin imsak saatlerini bilirmisin
yeryüzü gökyüzü tek bir renge bürünür
ah, ne çok severim ben o saatleri
yangın mavisi gözlerini seyrederim
gümüş bir çerçeveden gülümsersin bana
bende hiç resmin olmasa da
denizi gören evler kadar mutlu olurum
değerim artar sana bakarken
şiirime kafiye bulurum bakışlarında
hiç gözgöze gelmemiş olsak da
seninle hiç kötü anım olmadı benim
birlikte durduğumuz hiç bir fotoğrafım solmadı
yan yana gelmiş iki sessiz harf gibiydik oysa
birlikte söylenemez olsak da
" ne çok özledim seni " diye başladığın
mektuplarından önce çıkar gelirdin
uykulu bir deniz sesiyle, ilişirdin kıyılarıma
kapımda eski bir el iziydi gelişlerin
bak zaman elde solan bir kına
şimdi vardım farkına
gittin o gidiş
yine gel...