ben farkındaydım ama söyleyemedim
bir türlü dilim varmadı anlatmaya
en yarım bırakılmış hikayenizdi belki de
başlayıp da bir türlü bitiremediğiniz roman
adı üstünde,
bin bir gecedir ertelediğiniz masal
kendinizden bile gizlediğiniz sırrınızdı aldanmak







siz kendi kendinize öğrenecektiniz ki,
aşk
küçücük bir kelime oyunuydu
iri yarı bir yalan
benim dilimin kemiğinde prangalar
bir türlü diyemedim,
…özür dilerim…







bir buluta avucundan su içirmek
bir nehiri evlat edinmek kadar
zordu unutmak
çoktandır durmuş bir yüreği uyandırmak





karaya vurunca ıssız bir ada
e haliyle siz de üzülecektiniz elbet…







üzülme demenin faydası yoktu biliyorum
kimleri aldatmadı ki
şu hain kurt kılıklı hayat
kırmızı başlıklı kız örneğin,
ah…o uyuyup kaldığınız masal





nicedir vatan toprağı biliyor saksıyı ortancalar
annesi sanıyor şapkadan çıkınca yavru tavşan





yine mi yalan…
yine yalan…






ah hep o yalan...





ne çok dolanmışsınız birbirinizin iplerine
hangi tasvire koysam hayaliniz üşüyecek
bir ses düşer gibi omuzlarınızdan
buğusu havalanır
boynunda en masum günahların








şehrin bütün ışıklarını fırçalayın yatmadan
ışıl ışıl parlasın diyedir umutlarınız sabaha kadar
siz yine de örtün gözlerinizin ağır kadife perdelerini
her şeye rağmen iyi geliyor yürek ağrılarına
unutmaya yatmak














upuzun uyumak...




*