Yiğit beller idim ben de kendimi,
Cananın peşine sürmekten korktum,
Yarıp çıkamadım kader bendini,
Gül yüzlümü cana sarmaktan korktum.

Karşı koydu bana bütün bir yöre,
Sevgiye engeldi sılada töre,
Aldılar elimden göz göre göre,
Tüm aleme karşı durmaktan korktum.

Çaldılar sevdamı, hem de çok erken,
Ben ağu çiğnedim, eller bal yerken,
Bin canım olsaydı veririm derken,
Bir canı yar için vermekten korktum.

Şimdi ki bu halim aşkın mirası,
Öderim yıllardır gönül kirası,
Kapanır sanmıştım sevda yarası,
Yeniden bir aşka ermekten korktum.

Al, yeşil giydirip gelin ettiler,
Yüreğimi kızgın köze ittiler,
Sanki ciğerimden alıp gittiler,
Belki gerçekleri görmekten korktum.

Çekti de aldılar yâri elimden,
Sevdasız hayatım beter ölümden,
Bıkmadı ki felek bana zulümden,
Feleğin defterin dürmekten korktum.

Gayri hayat acı, yüzülsün postum,
Anlayan olmadı, meramım, kastım,
Aşkıma karşıydı ailem, dostum,
Eşimi, dostumu kırmaktan korktum.

Çok geç oldu artık, yâr benden ırak,
Siyahi gönlüme bulunmaz durak,
Acıyı yıllarca gizledi yürek,
Aşkımı ortaya sermekten korktum.

Hasan Ilter