4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1819
Okunma

Hep bildiğimiz o toprak kokusu
Koşulsuz büyüttüğümüz
Yok olmuşluğun içindeki
O fidana sarılır
Bırak ellerimi
Ezbere
Okunmamış
Bir ovada
Çimen ezikliğinde haykırıyorum
Anlamsızlığn içinde çırpınırken
Ruhum
Farkındayım kuşların melodisinin
Yüreğimdeki ışıklar
Ne dramlara sahne oldular
Fışkıran nefes kadar yakındı güz gülleri
Ufacık şeylerle mutlu olan yeşile vurgunluğum
Pırıl pırıl bir sabah beklerken
Koybolmuş idi renkler karanlıkta
Bense yalnız bir dağ eteklerinde
Soluksuz yanılgılarda
Gömülüyorum yine iç çekişlerime
Hiçbir toprak eritemeyecek
Ah...
Bir demir gibi pas tutamayacak
Sevdam
Şimdi son elvedayla git
Gözlerinde kalsın
Özlem renklerinin doğaya akışı
-Dökülsün pervasızca yağmurun ağlayışı-
5.0
100% (2)