Geçmişi yad etmektir
Anılarla söyleşi
Anılarına sahip çıkmazsa bir kişi
Kolay değildir bu dünyadan geçişi
Hayvan gibi yaşamak değildir
İnsanın işi.
Mezar taşlarına sorunuz,
Var mı bilir kişi?
Yalnızca zevk, sefa,...
Kavga mıdır insanın işi
Düşünen var mı,
Toprağa girmek midir gidişi?
İnanca saygılıyız,
Nedendir mahşerde dirilişi?
El, ayak güçten kesilir,
Seni dinlemez olunca
Dil şişip boğazını tıkayıp da,
Söylemez olunca
Kulaklar dünya sözünü,
Duyamaz olunca
Gözlerden perde kalkıp görürsün,
Halık’a yürüyüşü...
Gözü yaşlı sevenler,
Çevrende bağrışırken
Ölüm meleği,
Ruhunu almak için bekleşirken
Kanın donmaya başlayıp
Can bedenden uzaklaşırken
Senden önce giden sev diklerin ,
İzler bu yükselişi...
Çocukların, nikahlı eşin
Dostların sana el olurken,
Damarlarından can çekilip
Nefesin tükenirken,
Cesedin bir an önce mezarına gömülürken,
İşte yalnızsın...
Hoş olsun, Münker ve Nekir’in gelişi.
Bitti fani dünya,
İşte sana sonsuz hayat
Bir sınavdan geçtin...
Fazla sözün hepsi bayat.
Baki olan Allah’ın,
İşte, söz verdiği hayat...
Ne mal, ne mülk, ne servet
Sona erer o saltanat....

20.06.2002
Suat TUTAK
(Eski şiirlerimden)
[