bir vefasız sevdim belada başım
o yar yüzünden inan soğudu aşım
kalmadı etrafımda dostum,sırdaşım
Ferman böyle Derman neylesin ki


doğru giden yolumu terse çevirdi
zalim bakışlarıyla dağlar devirdi
o yar beni içten içe kemirdi
Ferman böyle derman neylesin ki


Sandımki ,ruhuma yaren,gönlüme eş
Sandımki ilk baharda batmayan güneş
gözleri intiharmış,gözleri kalleş
Ferman böyle derman neylesin ki



sen bu kalbi çelikten mi sandın
masum yüzlerin sözüne kandın
sende acıdan payına düşeni aldın
Ferman böyle Derman neylesin ki


deli yüreğim dizginle artık kendini
boşuna yoruyorsun gönül bendini
sen vefasızlara anlatamazsın derdini
ferman böyle derman neylesin ki

be hey güngör,kaya olsan neyazar
nice koç yiğitleri sarmadımı mezar
vaktin geldi tükeniyorsun azar azar
ferman böyle derman neylesin ki


güngör KAYA /