yaşamak nedir anne..
günlerdir soruyorum kendi kendime
nedir bu şehir yıkılmışlığım...
kibrit kutusu içine atılmış bir karınca gibiyim
hani bir anlık açılsa kutu kaybolcak gibi.
dizlerimin üzerinde çökmüş bir yanlızlık var
kalbimin ortasında çürmeye başlamış ihtiyar umutlar
yeni doğmuş bebeklerin sancısında kitliyken
bir sabah aniden susuz irkilmelerim
filistinli acılar yaşıyorum şimdi
elim taş atmaktan yorulmuş
ve sevdam sokak ortasında vurulmuş
yaşamak kaç kurşun yemektir sevda yerinden
yada kaç takvim kesiğidir suskunluk kadar derinden
yaşamak nedir anne
bir türlü beceremiyorum yaşamak gelmiyor elimden
benki şimdi yüreğimi dağlara asmışımdır
benki şimdi sevdamı tırnaklarımla kazımışımdır
akbabalar üşüşmüştür kanıyan yerlerime
dicleyi fıratı kızılırmağı içmişimdir gözlerimle
oysa gülmekmiş yaşamak anne
yıldızları öpmekmiş gece yarıları serinliğinde
sevmekmiş sevilmekmiş yaşamak anne
kalabalık kalmakmış enaz doğulu kasabalar gibi
haftada bir inmekmiş sahile
vapurla istanbulu gezmekmiş
yaşamak nedir anne
sayki hiç sevmedim
sayki hiç sevilmedim
inmedim hiç deniz kıyısına
istanbulu gezmedim
dağlara sakladım kendimi..
bir kekik kadar yabaniydim
sayki ben hiç gülmedim anne
sayki hiç yaşamadım
Hiç ölmedim anne.....

GüNGÖR KAYA_____