ne mektup gelir ne telefonları
postacılar unutmuş, dostlar neylesin
yüreğime sır diye gömdüm onları
bende kaldı hayeller, canlar neylesin

oturdum geçmişin karanlığına
karanlık dünyamda hatıralar eylensin
kaderin bendeki yalnızlığına
gün doğmuş gün batmış kader neylesin

duman duman olmuş karanlık odam
birde anılarla hayat süslensin
geçmişin içinde çökmüş bu adam
kan damlar yüreğime yaşlar neylesin

ne günler beklemiş mutluluk gibi
deş yarasını bülbül söylesin
hangi çilelerin oldum sahibi
dert benim için güller neylesin

bende bu yola başımı koydum
vur tokmağı demirci örsün inlesin
kanlı duvarlara hasreti oydum
yüreğim tokmağım taşlar neylesin

yokluğun içinde varlığında var
bir nefes kadar yakın geliyor sesin
hazana varmış çıldırır rüzgar
yapraklar kırılır dallar neylesin

arayanım olamaz sabahtan beri
kara kara bulutlar çakıp gürlesin
yanaklarımı siler ıslak elleri
yıldırımlar düştü yağmur neylesin

feleğin cilveside biter oyunu
yeter ağladığın yaşların dinsin
hangi evliyalar bildi sonunu
dertte ALLAH’ındır kullar neylesin
dünya malıdır varsın eylensin