Yolum! hüzünlerden geçer benim
Kaplamış bedeni mi, hüzün kefeni
Buluttan yüreğim, yağmurdan tenim
Ağlamış gökyüzüm ağlamış beni

Kalbimde, göysümde, saçımda ki kırıklar
Öldümde durmadı bende ki hıçkırklar


Bedenime zamanın takıldı feryatları
Döküldü saçlarıma yılların işkencesi
Gelmez güneşim yakıldı kanatları
Kırdı kollarımı rüzgarların pençesi,

Vurdular beni sorguzca, ayrılıklar
Kırdılar kalemi mi asıldı hıçkırıklar

Sevgi mi, gülüşü mü darağacına astılar
Gecelere verdiler, ruhsuz bedenimi
Kezzapta yıkadılar, acılara bastılar
Yüreği mi, elleri mi, dualar edenimi

Yıllarımdan kaldı içimdeki yanıklar
Geldide gitmedi dinmeyen hıçkırıklar

Bedenime acıların şerbetleri sürüldü
Yıkıldı karanlık kör boşluk kör duvar
Ahretin günahları gözlerime sürüldü
Bende mi toplandılar, yüreğimde ne var

Saklayın benide, içinizde sandıklar
Lavantalar ağlasın, kurtulsun hıçkırıklar

Bir yaprak felaketi savrulur rüzgar
Toprakların bağrına yanıpta düşüyorum
İncinir göz yaşım döndüğüm kadar
Eziliyor, çiğneniyor, titriyor, üşüyorum

Bumudur diyarım tutmayın çalılıklar
Suların koynuna yardır hıçkırıklar

Saatler elime zincirlerini vurdu
Zaman yüreğimde yıkık virane
Hayelim, hayellerin raflarında durdu
Toz kaptı, gözlerim benden divane

Ellerimde soldu gün ile yalnızlıklar
Dertliler mahzeninde candır hıçkırıklar

Güneşler doğmadı ensiz, pencerelerime
Karanlık vardı, çekmiş perdeleri
Boşaldıkça kadehim doldum gecelerime
Bedenime saplandı terlemiş elleri

Gelin gitmeyin! durun! karanlıklar
Sabahlar olmasın coşsun hıçkırıklar

Elimi, yüreğimi boşluklara bıraktım
Taş kesildi bedenim yıldızların altında
Umutların koynuna onlar kadar uzaktım
Can bilmedim can yerin yedi katında

Benim değil gökyüzü benim değil ışıklar
Gömüldüğümden çok gömülün hıçkırıklar

Hayelimi yarınımı ölüm ölüm kuşattım
Tuttukça gözlerimden kuş olupta uçtular
Dünümü, bu günümü acılarla yaşattım
Yarınların koynuna masalla uyuttular

Her karanlık beynimde acı acı sayıklar
Alın vermeyin beni öldüğüm hıçkırıklar