ÇİLEKEŞ ÇİÇEKLER
Çilekeş çiçeklerin kaderi dağlarda yalnız açmak,
Yaylaların, ovaların konuşamayan dili olmak, Rengini, cinsini korkusuzca dünyaya haykırmak, Yüce yaratıcın izinden bir an bile uzaklaşmamak, Duâlarla; hu hu hu diye zikretmek ve kaybolmak. Meşeler palamutlarını karanlık sokaklara sunar, Beyinsizler, filizlerine sinsice kibrit suyu döker. Söğütler, kavaklar paslanmaz zincirin halkası olur, Kanallardan vadilere boynu bükük kıvrılarak solur. Bağlar, bahçeler, tarlalar sınırını çiçeklerle çizer, İnsanın ruhunu okşar, sonsuzluk vadisinde gezer, Nehirler, ırmaklar yataklarında kıvrıldıkça kıvrılır, Araf sokağında hakikat batıldan gün ışığı gibi ayrılır, Kurumuş gönülleri sulayıp hakka doğru akar da gider, Yeşil vadilerin sevgisini kucaklayıp nefretten sıyrılır, Yüce yaratıcının merhametine kucak açar da gider… 05.06.2008 Sazlıdere/Akdağmadeni |