Hurafeler Din Oldu

Hurafeler din oldu, gerçek dini bilen yok
Düşünmek gerekmez mi, ne işe yarar akıl?
Kur’an’a bakmayanın sahte delilleri çok
Hakikati örtmede işe çok yarar nakil.

Yaratan aklet diyor, aklı pisliğe katma
Vahiy ile bir düşün, nefsini öne atma
Düşün, çalış, güçlü ol, küfrün önüne yatma
İlminle zulme diret, ömrün geçmesin atıl.

İslam’ı bozmak için Yahudi çok çalışmış
Uyanık papazlar da hahamlarla buluşmuş
Sözde alimlerimiz hep hazıra alışmış
Doğru yolu bulmada ne ip tutmuş ne şakül.

Metin ezberlemekle alim olduk sanmışız
Arapça her bir sözü gerçek diye kanmışız
Vahyi koyduk kenara, rivayetle yanmışız
Kardeş, kardeş öldürür İsrail’e der katil.

Art niyetli yobazlar ayetleri örtüyor
Kendine yandaş bulup fitne için dürtüyor
Bir fırka diğerine katlin vaciptir diyor
Vahiyle konuşanın sözüne derler batıl(!)

Tembel rahat peşinde, bekler gelecek Hızır
Her cemaat lideri ya padişah ya vezir(!)
Şeyhler Mehdi hükmünde görevleri de hazır(!)
Ölmeden cennet hazır, hele gönülden tutul(!)

Tembele Mehdi gerek, günahkara şefaat(!)
Yaratan unutulmuş, puta olmuş itaat
Din ile dertlenen yok varsa yoksa menfaat
Münafık toplumlarda hep masum öder bedel.

Kur’an’a göre İslam, kardeşlik ve vahdettir
Vahiyden uzak hayat gözyaşı ve şiddettir
Kudüs için ağlamak içi boş bir adettir
Parçalanmış İmana Yaratan vermez ödül.

Mustafa Hoşoğlu