Kim açtı o paslı kilidi
Hani anahtarı kaybolmuştu
Kim gözyaşları ile sildi tozunu
Hani en kuytudaydı o sandık

İki yüreğin mavi bakışlarıyla
Aydınlandı o karanlık sokak
Kapak açıldı sonuna kadar
Titrek korkak adımlar

Bir el uzandı
Bir el tuttu
Bir yürek titredi
Bir yürek ağladı

Çocuksu gülümsemeler
Sustu...
O kapalı sandıktan
Büyüyerek çıktılar

Otuz üç koca yıl beklediler
Onca yıl geçti
Kimse seni seviyorum demedi
Hep sustular

Bir mavi sabahta
Kelebek kanadında buluştular
Oysa hazan geçmiş
Kış çoktan gelmişti

Yüreklerinde bahar açtı aniden
Kıpırtılar böcek misali
Karlar eridi dağlarda
Zamansız açtı yaseminler

Bir şaşkınlık bir şaşkınlık ki sorma
Meğer saklı kalmış özlemler
Bir kıvılcım bekliyormuş volkanlar
Ateşle barut misali

Geçmişi olmuşu bitmişi
Elinden kaçmışı
Deşmemeli
Şimdiyi şu anı yaşamalı

Görmeli özleneni
Bulmalı gideni
Her ne ise
Her kim ise
İki çift mavi göz
Kavuşmalı...

22 kasım 2009 21: 30 PM

DİLA EMRAL AYDIN
İZMİR KARŞIYAKA