Burası Anadolu, bilmeyenler bilsinler;
Bu mübarek vatana, canla paha biçilmez,
Bütün dünya bir olsa, Çanakkale geçilmez!
Menfur fikri olanlar, kafalardan silsinler;
Malazgirt’te vurulan, mühür artık açılmaz,
Bütün dünya bir olsa, Çanakkale geçilmez!

Eski çağlardan beri, Türk bağımsız, Türk diri,
Derler ki, Türk’e kudret, Tanrı’nın bir takdiri.
Târihin sînesinde, Türk mânâda hep iri,
Düşman istedi diye, büyük Millet küçülmez,
Bütün dünya bir olsa, Çanakkale geçilmez!

Şu mâsum yüzlerdeki, heyecana bak hele,
Türk’ün savunma azmi, nasıl dönmüş bir sele.
Burası can pazarı, burası Çanakkale,
Ölüm şerbeti asla, yataklarda içilmez,
Bütün dünya bir olsa, Çanakkale geçilmez!

Ne bedbahttır gözünü, Türk gerçeğine yuman,
Türk’ü başsız, Ata’sız, hepten bîçâre uman.
Allah Allah nidası, arşa çıktığı zaman,
Kuzular yiğitlikte, birbirinden seçilmez,
Bütün dünya bir olsa, Çanakkale geçilmez!

Şühedânın kanıyla, sulanmış karış karış,
Yürek yürek yükselir, Rabbime her yakarış,
Kutsal Anadolu’ma, ne çok yaraşır barış,
Yunus’un toprağına, kin tohumu saçılmaz,
Bütün dünya bir olsa, Çanakkale geçilmez!

Her yerinde ecdâdın, hayâlini görürüz,
Âziz yurdun uğruna, kan döker can veririz.
Kurşunlar sînemizde, biz toprakta eririz,
Bu vatana sıkılan, kurşunlardan kaçılmaz,
Bütün dünya bir olsa, Çanakkale geçilmez!

Şehidime müjdedir, hem âyet hem de sünnet,
Yoksa, kulun gücüyle, ödenir mi bu minnet?
Kollarını açmış da, onları bekler cennet,
O düşler diyârına, kanatlanıp uçulmaz,
Bütün dünya bir olsa, Çanakkale geçilmez!

Burası Anadolu, bilmeyenler bilsinler;
Bu mübârek vatana, canla paha biçilmez.
Bütün dünya bir olsa, Çanakkale geçilmez!
Menfur fikri olanlar, kafalardan silsinler;
Malazgirt’te vurulan, mühür artık açılmaz,
Bütün dünya bir olsa, Çanakkale geçilmez!

Veli BOSTANCI