Hasretini tattığım ilk mevsimdir bu hüzün
En tatlı sabahlarda uyansaydım kokuna
Rüyalara misafir olmadı da gül yüzün
Damla damla erisem ve yansaydım kokuna

Sevgili, kapılarda beklenendir gelişin
Hayal hayal uçuca eklenendir gelişin
Gönüllerde aşk diye saklanandır gelişin
Mecnun olsam, Leylasız boyansaydım kokuna

Ben benden geçeyim ya, senden nasıl geçerim
Dışım küle dönmez mi, kavrulmaz mı içerim
Yoksun diye tenimi kefen kefen biçerim
İzin versen bir nefes bulansaydım kokuna

Diken diken batışır yüreğime bu efkar
Buza keser gönlümü özlemine düşen kar
Gözlerimden hasretin umman olmuş da akar
Sarmaşıklar misali dolansaydım kokuna

Ey Sevgili, Ey Resul, ey gül kokan tek nefes
Sana kavuşmak şimdi urbamdaki her heves
Nasıl razı olurum deseler ki ümit kes
Ya elimi tutsaydın, ya kansaydım kokuna

Ne çare, yollarını şaştım, yanıldım işte
Kendimi kaybetmişim bu meçhule gidişte
Bir başlangıç yok mudur nasibe her bitişte
Gül suları dökerek yıkansaydım kokuna

Ya Enes’in olsaydım, ya kapında kıtmirin
Seninle uğrasaydım gönlüne her fakirin
Ayağına toz belki olsam Ebu Bekir’in
Ömer misal ruhumu bir bansaydım kokuna

Yokluğuna yas tutan Varakalar bendedir
Misafir beklendiğin barakalar bendedir
Ardınca izin süren Sürakalar bendedir
Veysel Karani olup abansaydım kokuna

Bilal sustu, ben daha ne konuşur dururum
Yanına varmak için hendekler doldururum
İste yeter, ham kalmam, ben beni oldururum
Yüz yirmi bin bir olup adansaydım kokuna

Dayıya gitmededir içimdeki her yetim
Dağlasalar, kalmasa ne kemiğim ne etim
Der misin, bu da benden, bu da benim ümmetim
Mus’ab gibi can verip budansaydım kokuna

Günahım çok, bu derdi sıyıramam ben benden
Nefsimin zilletini ayıramam ben benden
Bir adım ötesine ya varamam ben benden
Ya Ashabı Keyf olup sınansaydım kokuna