dumanlı göğsüne sızan
gece esrarı sarardı
yeşil derin koltuğa
yaslı bir adam
loş salon duvara gölgeli
fırçasız ressam darbesi
el izi tablo
hüznü yakan parçaları uyuyor
bir bir/ine
uymayanı
kımıltısında vuran
itina
uydurur
masaya yatırılan masallar...
kırık dökük
kılı kır yaran
mevcut tabelada
karanlık arka sokağın
köşe başı
neon ışık takılı
nazar boncuğu
mavi/sine boğulan
sarı beyaz papatya girdabı
ölüm
kokusu yayılır
eski mukavva kapaklı
kalın kitaba yazılı avuntu
masum çocuk kiri
binlerce göz yalancı
taze dimağı tecavüz mağduru
okunmuş sayfaya
siyah
on dörtlük punto
bacak arası
damlayan bir damla
kan...
bir daha mı?...
vahşetin resmi
sevişen kirpiğin
satır boşluğuna yazılı
şiiri
duygu katiline dair
bir çift gözü gördü
bir de çifteli gözü
barut dumanı
çerçeveye takılı uyku
en tatlı
ak zamanı...


15/6/7