Bir gün olur da bakmaktan sıkılırsın diye bana,
Gözlerimi, gözlerine saracağım!
Bir tek gözlerimi göreceksin,
Yaşlı ve telaşlı…
Yaşlanırken yüzümün en ince kıvrımları;
Sen hala gözlerime bakacaksın!
Benimle güldün ya bu güne dek,
Yine benimle ağlayacaksın…
Aynaları söküp atacağım duvarlardan,
Duvarları yıkacağım son gücümle!
Sesim sesine ulaşacak, hiç duymadığın sözler eşliğinde;
Nefesim nefesine sokulacak,
Ecelin nefesi ensemizde…

Bir gün olur da duymaktan sıkılırsın diye sözlerimi,
Kulaklarına küpe yapacağım en güzel kelimeleri!
Bir tek onları işiteceksin,
Düşleyerek ve gülümseyerek…
Gitgide sağır bir hüzün mevsimi çökerken camlarımıza;
Kadeh kaldırıp haykıracağız,
Azalsa da hala var olan yarınlarımıza!
Düşüm düşünle sevişecek, nice düşüklere gebe düşler eşliğinde;
Ellerim yine ellerinde olacak,
Ecelin nefesi ensemizde…

Bir gün olur da usanırsın diye sevmekten beni,
Hep en fazladan daha az seveceğim seni!
Bir tek o gün gelince sarılacağım hiç sarılmadığım kadar,
Tam umudu kesmişken yüreğimden yüreğin;
Başını eğeceksin utancından sevdiğim…
Kapının sesi gelecek acı acı,
Yokken üstelik bu sesin bir ilacı.
Korku sarmışken bedenini, ruhun uçmaya hazır bir kuş misali;
Tutacağım hiç tutmadığım gibi ellerini!
Eskisi kadar sevmeyeceğim seni işte o zaman,
Eskisi kadar bakmayacak gözlerim.
Eskimiş bir sevgiden daha fazlasın benim için,
Bu yüzden seni daha çok seveceğim her daim,
Tenin tenimle bir olacak, hiç ıslatmayan bir damla ter eşliğinde;
Ecelin nefesi ensemizde…