İllâ çark mı lâzım, tükürmek için
Kirli yüzler, eller, ne güne kaldı?
Yetimin hakkını, götürmek için
Nöbet tutan mallar, ne güne kaldı.

İktidarı için, yatıya giden
Doğuyu küstürüp, batıya giden
İyi, güzel, varken, kötüye giden
Sağlar, sollar, yollar, ne güne kaldı?

Fırsatı kollayıp, vurgunu vuran
Devlet kesesinden, saltanat kuran
Çıkarı uğruna, el pençe duran
Yağdanlıkçı kullar, ne güne kaldı?

Önümüze kondu, zehirli çörek
Atılan çamura, dayanmaz yürek
Sapı göze batan, sanki bir kürek
Pabuç gibi diller, ne güne kaldı?

Farkımız kaldı mı, keçi koyundan
Hepimiz suçluyuz, bayan, bayından
Bıktık bizi bölen, kirli oyundan
Allar, pullar, dallar, ne güne kaldı?

Üst üste bindikçe, aklı yitiren
Yaşadıkça candan, çok şey götüren
Maziyi kül edip, ömrü bitiren
Kahredici yıllar, ne güne kaldı.

Emperyal günlerde, cepleri yakan
Kendisinden önce, dikeni sokan
Isparta’ya inat, yok gibi kokan
Deodorant güller, ne güne kaldı.

Komşu karısına, kız diye bakıp
Yuvasını bozup, köz gibi yakıp
Torunuyla birlik, ekrana çıkıp
Eş arayan dullar, ne güne kaldı?

Daha ne diyeyim, falanla filân
Şurda ne kaldı ki, geriye kalan
Milletin sırtından, iç edip çalan
Göstermelik kıllar, ne güne kaldı?
Kul çadırı, çullar, ne güne kaldı?

Necati OCAKCI